Polinezja Francuska- regiony turystyczne, podział administracyjny
Podział administracyjny
Polinezja Francuska dzieli się na pięć jednostek administracyjnych, które obejmują główne archipelagi: Wyspy Wyspy Pod Wiatrem (Îles sous le Vent), Wyspy Na Wietrze (Îles du Vent), Tuamotu i Wyspy Gambiera (Îles Tuamotu-Îles Gambier), Markizy (Îles Marquises) oraz Tubuai (Îles Australes). Jednostkami drugiego stopnia są gminy (commune). Jest ich łącznie 48.
Regiony turystyczne
Najpopularniejszymi regionami turystycznymi Polinezji Francuskiej są Thaiti, Bora Bora, Moorea, Tuamotu, Huahine i Raiatea. Turystów fascynują te rajskie wyspy, pełne bujnej zieleni, szczytów górskich, wodospadów, dolin i malowniczych wybrzeży. Na plażach znajdziemy biały oraz bazaltowy piasek.
Thaiti jest największą, wulkaniczną wyspą. Pokrywa ją roślinność lasów tropikalnych, a na wybrzeży znajdują się rafy koralowe. To właśnie tutaj znajduje się stolica Polinezji Francuskiej, czyli Papeete.
Bora-Bora jest najchętniej odwiedzaną wyspą przez turystów. Ten ósmy cud natury otacza urzekający koralowy atol. Do ciekawych atrakcji, należy m.in. karmienie rekinów, wielorybów oraz delfinów, płaskorzeźby, ruiny świątyń oraz jaskinie w wapiennych wzgórzach.
Moorea kształtem przypomina szeroki widelec, z dwoma zatokami: Cooka (Paopao) oraz Oponohu. Moorea. Połączenie promowe oraz lokalne lotnisko Moorea Temae sprawiają, że wyspa jest bardzo chętnie odwiedzana przez Amerykanów i Europejczyków. Najczęściej wybierają ją nowożeńcy na miesiąc miodowy.
Tuamotu to archipelag wysp stworzony przez potrójny łańcuch 78 niskich atoli koralowych (w tym Rangiroę, Tikehau, Manihi, Fangataufa i Mururoę). Tutejsza roślinność jest uboga, wyłącznie w północno-zachodniej części można spotkać palmy kokosowe i chlebowce.
Huahine została odkryta przez Jamesa Cooka w 1769 roku. Dzisiaj wyspa stanowi ważny ośrodek turystyczny oraz jest miejscem uprawy wanilii oraz przetwórstwa kopry. Najwyższymi szczytami na wyspie są Mont Turi (669 m n.p.m.) i Pohuerahi (462 m n.p.m.).
Wyspę Raiatea podobnie jak Huahine odkrył James Cook w roku 1769. Tutejszym najwyższym szczytem jest Mont Tefatoaiti (1017 m n.p.m.).
